Σκέψεις για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου

Αγαπητοί άπιστοι,

Ξεκινούμε με μια απορία που είχα πάντα: υπάρχει άλλο κράτος στον κόσμο που γιορτάζει ήττες; Η απάντηση στο τέλος της ανάρτησης.

Καθώς το ρίγος εθνικής υπερηφάνειας διαπερνά την σπονδυλική μου στήλη μου περνά μια αιρετική σκέψη (αιρετικός είμαι, αιρετικές σκέψεις κάνω) τι ακριβώς γιορτάζουμε στις 28 Οκτωβρίου. Το έπος της Ηπείρου οπαδέ! Σύνελθε. Τι βλακείες λες τέτοια ιερή μέρα. Ναι, μεγάλε πήραμε το Αργυρόκαστρο για σαράντα ολόκληρες ημέρες και μετά έκανε ασκήσεις πραγματικών πυρών η Βέρμαχτ επί ελληνικού εδάφους για προθέρμανση ενόψει της επιχείρησης Μπαρμπαρόσα. Μιλούμε για τεράστια νίκη.

Μα νικήσαμε τους φασίστες τους Ιταλούς οπαδέ! Ήταν η πρώτη νίκη των Συμμάχων εναντίον των δυνάμεων του Άξονα.  Ναι και μετά οι Γερμανοί έδωσαν στους Ιταλούς την Ελλάδα να την διοικούν έτσι για την πλάκα τους. Μετά ήρθε η κατοχή, η πείνα, οι κακουχίες. Πάντα τέτοιες νίκες να γιορτάζουμε! Τύφλα να έχει ο Πύρρος της Ηπείρου και η εκστρατεία του να μιμηθεί τον Μέγα Αλέξανδρο.

Ανιστόρητε οπαδέ το έπος του 1940 αντιπροσωπεύει το μεγαλείο του ελληνισμού (sic) όταν σύσσωμος ο ελληνικός λαός αντιστάθηκε στον φασισμό και θριάμβευσε (για πεντέξι μήνες).

Μετά αγαπητέ εθνικόκαυλε που ακόμα θεωρείς ως ιστορική αλήθεια τα παραμυθάκια που σου έμαθαν στο σχολείο ανιστόρητοι καθηγητές υπό τις ευλογίες ενός εξίσου ανιστόρητου και άκρως πατερναλιστικού Υπουργείου Παιδείας, η 28^η Οκτωβρίου ουσιαστικά σηματοδοτεί την έναρξη της πιο σκοτεινής περιόδου της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας. Επειδή μετά το «έπος» ήρθε η κατοχή και μετά την κατοχή ήρθε ο εμφύλιος πόλεμος, ο οποίος τέλειωσε το 1949, τέσσερα έτη μετά την επίσημη λήξη του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου. Η ενότητα του ελληνικού λαού πήγε περίπατο, τα γάμησε όλα και έκανε την Ελλαδάρα του 1940, Ελλαδίτσα και ψωροκώσταινα που μετά έπρεπε να αναπνέει με δυο πνεύμονες, τον ένα βρετανικό και τον άλλο αμερικανικό και για αυτό τα έκανε και σκατά στην Κύπρο. Σύμφωνα με εντελώς πρόχειρους υπολογισμούς θα πέθαναν τουλάχιστον 300,000 Έλληνες λόγω κατοχής. Αν υπολογίσουμε και περίπου 150,000 θανάτους στον εμφύλιο πόλεμο, συν τις εξορίες των κομμουνιστών (κάποιος Πολωνός προχθές μου έλεγε για την μικρή ελληνική κοινότητα που έχουν που ήταν κομμουνιστές που πήγαν στην Πολωνία μετά το 1949)  συν τις μειώσεις γεννήσεων λόγω της κατάστασης που επικρατούσε στην Ελλαδάρα που νίκησε το 1940, μην ξεχνιόμαστε, πόση ήταν η μείωση του ελληνικού πληθυσμού; Οξύμωρο στην καλύτερη είναι να μιλάμε για νίκες, έπη και επιτυχίες με τέτοιες δραματικές απώλειες. Μερικές φορές νομίζω ότι απλώς γουστάρουμε αίματα, θανάτους και ήττες. Φτάνει να υπάρχει το συστατικό της αυτοθυσίας και καλά, και όλοι τους (κράτος, εκκλησία και η γενική ηγεσία της χώρας) είναι χαρούμενοι για κάποιο λόγο που δεν μπορώ να συλλάβω. Ρε μήπως όλοι αυτοί είναι σαδομαζοχιστές και προσπαθούν να κάνουν το μαύρο-άσπρο. Ας τρώγωμεν και πέτρες έλεγαν οι δικοί μας στην Κύπρο και διάπρεψαν όλοι τους! Και ο δικός μας θυμήθηκε τις πέτρες μετά από τόσα χρόνια. 

Οπαδέ είσαι εντελώς βλάκας και ηλίθιος. Η αντίσταση της Ελλάδας οδήγησε στην τελική πτώση του Ναζισμού επειδή καθυστέρησε την εκστρατεία κατά της Σοβιετικής Ένωσης, τους έπιασαν τα χιόνια και τελικά οι Σοβιετικοί κατάφεραν να κερδίσουν τους Ναζί. Άρα Ελλαδάρα 1, βλαμμένος οπαδός 0. 

Θυμάμαι αυτό το επιχείρημα που το άκουσα για πρώτη φορά ίσως στο στρατό. Και σκέφτομαι εγώ ο άχρηστος, η επιχείρηση Μπαρμπαρόσα ξεκίνησε το φθινόπωρο του 1941. Οι Γερμανοί κατασκήνωσαν στην Σοβιετική Ενώση μέχρι το 1944, και ουσιαστικά την άνοιξη του 1944 ξεκίνησε ο Ερυθρός Στρατός να τους σπρώχνει πίσω στην Γερμανία. Επίσης ας κάνουμε μια σούμα πόσοι Σοβιετικοί πέθαναν προσπαθώντας να αντισταθούν στους Γερμανούς. Ολόκληρος ο πληθυσμός της Ελλάδας και βάλε. Πως τότε εξάγεται το συμπέρασμα ότι επειδή οι Γερμανοί καθυστέρησαν λιγάκι στην Ελλάδα έχασαν τον πόλεμο αυτό είναι να σε τρελαίνει. Πρέπει οπωσδήποτε να βρούμε ένα μέντιουμ να επικοινωνήσει με τον Ζιουκόφ και να του πει παλιομαλάκα κομμουνιστή αν δεν ήταν η Ελλαδάρα θα έχανες τον πόλεμο που μου ήθελες και άγαλμα στην Κόκκινη Πλατεία. Άχρηστε τον Μεταξά έπρεπε να είχατε στην Μόσχα όχι εσένα τον αρχάριο που ούτε για να παίζεις Risk δεν κάνεις.

Όσο αφορά τον Μεταξά δεν ήταν και κανένας σπουδαίος  ηγέτης. Ήταν ένας φασίστας, που κατάργησε την δημοκρατία με την βία των όπλων το 1936 και φλέρταρε με την Ναζιστική Γερμανία, αλλά οι όροι παράδοσης ήταν ασήκωτοι και για αυτό υποχρεώθηκε να πολεμήσει το 1940 με βαριά καρδιά φαντάζομαι, επειδή ιδεολογικά γούσταρε τον Χίτλερ αφάνταστα. Αλλά τι να γίνει κατάφερε και πέθανε πριν να δει τον ναζισμό να συνθλίβει το φασιστικό του δημιούργημα. Ευτυχώς για αυτό γιατί τότε ίσως να έμπαινε και στον πειρασμό να έκανε και ντιλ με τους Γερμανούς για να σταματήσει τον κομμουνιστικό κίνδυνο όπως έκαναν κάποιοι άλλοι εθνικοσωτήρες.  

Οπότε τι ακριβώς γιορτάζουμε και τιμούμε την 28^ην Οκτωβρίου ακόμα να καταλάβω. Η απάντηση είναι απλή  τιμούμε μια ήττα και την χειρότερη δεκαετία στην ιστορία της Ελλάδας με πλήρη αναστροφή των γεγονότων και ανακήρυξη της ήττας σε έπος. Τα γεγονότα είναι επουσιώδη μπροστά στο μεγαλείο του ελληνικού έθνος. Δεν κωλώνουμε πουθενά. Ξαναγράφουμε την ιστορία αλα καρτ για να εξαχθεί το συμπέρασμα που θέλουμε! Ζήτω η Ελλάς! Ζήτω η βλακεία μας! Ζήτω του καήκαμε! Τώρα άντε τραβάτε με τις ελληνικές σημαίες και να συγχαρείτε ευατόν και αλλήλους για την ευτυχία που σας διακατέχει επειδή γεννηθήκατε Έλληνες!

ΥΓ. Δυο περιπτώσεις έχω υπόψη μου. Η μία είναι η Ουγγαρία που γιορτάζει στις 23 Οκτωβρίου την επανάσταση του 1956, η οποία φυσικά απέτυχε όταν τα σοβιετικά τανκς έκαναν την Βουδαπέστη οικόπεδο. Όμως με την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού ή τι άλλο στα κομμάτια ήταν, είπαν ότι είναι επίσης και η διακήρυξη της νέας Ουγγρικής Δημοκρατίας. Οπότε δεν είναι εντελώς ξεκάθαρο ότι μνημονεύουν αποκλειστικά μια ήττα. Δεύτερη περιπτωσάρα είναι πάλι λίγο παράξενη επειδή πρόκειται για θρησκευτική εορτή η οποία τιμάται από όλους τους Σιίτες Μουσουλμάνους, όταν γιορτάζουν τον θάνατο του Χοσεΐν στην μάχη της Καρμπάλας όπου 70 άτομα πολέμησαν με 10,000 στρατιώτες και έχασαν! Απίστευτο ε; Προφανώς ο Αλλάχ πήγε διακοπές εκείνη την ημέρα, ή επειδή είναι άπιστοι και η Παναγία το Ιπτάμενο Μακαρονοτέρας δεν ήταν μαζί τους όπως όταν ήταν με την Ελλάδα το 1940. Το 1941 η Παναγία  το Ιπτάμενο Μακαρονοτέρας κουράστηκε και πήγε σε ιαματικό σπα να ξεκουραστεί και για αυτό ο Αδόλφος κατάφερε να νικήσει. Εν πάση περιπτώσει στο Σιιτικό Ιρανιστάν λόγω του θρησκόπληκτου καθεστώτος η επέτειος της μάχης της Καρμπάλας λαμβάνει σχεδόν διαστάσεις εθνικής γιορτής, αλλά σε αυτή την χώρα είναι δύσκολο να διαχωρίσεις τις θρησκευτικές από τις εθνικές γιορτές.