Tuesday, December 17, 2013

Το πιο τρελό τρολ της Κύπρου

Αγαπητοί άπιστοι,

Ας κάνουμε το εξής πείραμα σκέψης (thought experiment για όσους μαλακίστηκαν με φιλοσοφία ή πολιτική θεωρία στο πανεπιστήμιο). Σκεφτείτε ότι η κυπριακή πραγματικότητα είναι μια τεράστια εικονική πραγματικότητα (εν μέρει είναι, αλλά δεν είναι επί του παρόντος). Λοιπόν η Κύπρος είναι ένα τεράστιο διαδικτυακό φόρουμ, ή μια σελίδα στο κωλοφατσοβίβλιο του μαλάκα του Ζούμπεργκ. Τα πολιτικά / δημόσια  πρόσωπα η άρχουσα τάξη δηλαδή, είναι σαν τους  διαχειριστές της σελίδας οι οποίοι συχνά-πυκνά λένε διάφορα και εμείς ο απλός λαός σαν μαλάκες που είμαστε κάνουμε λάικ, αφήνουμε σχόλια και αρχίζουμε τεράστιες ανούσιες συζητήσεις για το ποιος πολιτικός θα μας σώσει και διάφορα άλλα σύγχρονα παραμύθια της Χαλιμάς. Ναι αμπάλατοι είμαστε, αμπάλατα πράττουμεν.

Ένας διαχειριστής όμως έχει σαλτάρει εντελώς και έχει πλέον γίνει τρολλάς.

Τώρα που το σκέφτομαι βασικά όλοι οι διαχειριστές έχουν γαμηθεί από το πόσο σημαντικές είναι οι σκέψεις τους και οι ανακοινώσεις τους, που πλέον απλώς έχουν ερωτευθεί τον ήχο των λέξεων τους, και νομίζουν ότι αυτά που λένε είναι η αποκρυσταλλωμένη γνώση των θεών. Ποιων θεών; Ξέρω και εγώ του Μήδα, του Μίτα, του Κίτα και της Αγίας Τριάδας. Πάντως σίγουρα όχι του Ιπτάμενου Μακαρονοτέρατος το οποίο απλώς χέζει μακαρονάδες αντί να μιλά. Τα λόγια είναι φτώχια και οι μακαρονάδες θρεύουν γενιές και γενιές. Βασικά σύμφωνα με το αξίωμα που μόλις τώρα σκαρφίστηκα  η εξουσία διαφθείρει απόλυτα και το αποτέλεσμα είναι να αυξάνονται με γεωμετρικό ρυθμό οι βλακείες που ξεστομίζει όποιος έχει εξουσία. Όσο πιο υψηλό το αξίωμα που κατέχει κάποιος τόσο πιο μεγάλες οι βλακείες που εκφωνίζει και όσο πιο πολύ διαρκεί το αξίωμα τόσο αυξάνεται ο ρυθμός και η ένταση της βλακείας που εκστομίζεται.

Άρα κάποιος από τους διαχειριστές, ο οποίος είναι δεύτερος τη τάξει στο πρωτόκολλο της ΚΔ και το αξίωμά του είναι εφόρου ζωής, έχει σαλτάρει εντελώς και έχει γίνει μέγατρολ. Ποιος είναι αυτός;















Μα φυσικά ο Τόμης.

Δεν υπάρχει καμια άλλη εξήγηση για τον ορυμαγδό των δηλώσεων που έχει προβεί από τότε που έγινε αρχιεπίσκοπος χωρίς ουσιαστική αντίδραση από κανένα. Ο άνθρωπός απλώς μας τρολλάρει τρελά επειδή δεν 
μπορεί να μαζέψει τις σκέψεις του και συγχίζει πλέον αυτό που σκέφτεται με κάτι ουσιαστικό που πρέπει να εκφραστεί δημόσια. Φυσικά εμείς είμαστε πιο ξύπνιοι και τον πήραμε είδηση και τον αφήνουμε να ξεσαλώνει ασελγώντας εις βάρος της νοημοσύνης μας. 


Το τρολλάρισμα ξεκίνησε από την πρώτη κιόλας μέρα όταν μετά που κέρδισε τις αρχιεπισκοπικές εκλογές, και πως τις κέρδισε, αλλά αυτό είναι θέμα για άλλη ανάρτηση, μας είχε πει "ότι θα παραμείνει στο Θρόνο για λίγα χρόνια, λέγοντας ότι όταν εγκαταλείπουν κάποιον οι σωματικές του δυνάμεις, υπάρχει ο κίνδυνος αντί να οικοδομεί, να καταστρέφει." Αυτή η δήλωση έγινε το 2006, και δεν τον βλέπω να φεύγει με τίποτα. Ερώτηση κρίσεως: Πόσα είναι τα λίγα χρόνια; Πέντε, δέκα, δεκαπέντε, εικοσιπέντε;



Υπάρχει Κυπραίος πολιτικός που παραιτήθηκε από αξίωμα; Μολις κάτσει στην καρέκλα δεν κινείται παρά μόνο με τον γερανό του Αρχιμήδη, αυτό που αν είχε χώρο να τον στήσει θα μετακινούσε ολόκληρη την γη. Ο Παπαδόπουλος ενώ γνώριζε ότι είχε καρκίνο ήθελε να επαναδιεκδικήσει, ο Κληρίδης παρόλο ότι δεν μπορούσε ήθελε. Μόνο ο Χριστόφιας τα κατάφερε να μην υποβάλει υποψηφιότητα επειδή δεν τον έπαιρνε με τίποτε, όχι επειδή δεν είχε δυνάμεις, το eurogroup ήταν ακόμα μπροστά μας. Φανταστείτε κλάμα που θα έριχνε όταν ερχόταν πίσω από τις Βρυξέλλες, θα έλυνε το υδατικό πρόβλημα δια παντός.



Κατά τη διάρκεια της Προεδρίας του Χριστόφια έπαιζε κρυφτούλι με τον μέγιστο Συντρόφκια επειδή τόλμησε και διόρισε Υπουργό Παιδείας με αρχίδια, ο οποίος δεν πήγε στην Αρχιεπισκοπή να φιλήσει το ιερό χέρι και να αναμασήσει τα εμετικά κλισέ περί ορθοδοξίας, ελληνικότητας και παιδείας. Για αυτό και ο Τόμης όταν γινόταν η περίφημη εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, είχε απειλήσει ότι «εάν παραχαραχθεί η ιστορία θα πει στα παιδιά να πετάξουν τα νέα βιβλία» (10.11.2008). Τουλάχιστον να τους έλεγε να τα κάνουν ανακύκλωση θα εμπέδωνε την περιβαλλοντική συνείδηση, εφόσον ο ελληνισμός του θα ήτον υπό απειλή. Φοβερό επιχείρημα από ένα Αρχιεπίσκοπο της θρησκείας της αγάπης -- αν δεν γουστάρω αυτά που γράφουν τα βιβλία θα πω στα παιδιά να τα πετάξουν. Ναι αλλά αν πετάξουν όμως και τα βιβλία των θρησκευτικών τότε τι θα γίνει; Άρα ήταν μπλόφα η απειλή και είναι φανερό ότι απλώς ο Τόμης επιδιδόταν στο αγαπημένο του τρολλάρισμα. 

Μετά που έλυσε το πρόβλημα της ιστορίας άρχισε να τρολλάρει σε άλλα υψηλοτερα επίπεδα. Στις 25 Δεκεμβρίου 2010, στην εφημερίδα "Καθημερινή" μας είπε ότι οι "πλείστες απόψεις του ΕΛΑΜ με εκφράζουν" εφόσον είναι "κρυστάλλινες". Γλώσσα λανθάσουσα αλήθειαν λέγειν. Μετά τα γεγονότα στην Ελλάδα με την Χρυσή Αυγή, ο απτότητος Αρχιεπίσκοπος αποφάσισε να ελιχθεί ηρωικά και να δηλώσει: «Τότε που εμφανίστηκαν αυτά τα παιδιά, (χρυσαυγίτες) τα κάλεσα και ήρθαν στην Αρχιεπισκοπή και είδα αρκετά θετικά στοιχεία, όπως και αρνητικά. Και τους είπα, ότι με τα αρνητικά στοιχεία δεν συμφωνώ». Οι κρυστάλλινες απόψεις με τις οποίες συμφωνούσε ξαφνικά έγιναν ήξεις αφίξεις. Κλασσική τακτική του τρολ, όταν νιώθει στριμωγμένος αρχίζει διάφορους ελιγμούς και αντιπερισπασμούς για να συνεχίσει ο κόσμος να ασχολείται μαζί του.

 Όμως το αποκορύφωμα του τρολαρίσματος έγινε με την Προεδρία του Νίκαρου. Από τότε ο Αρχιεπίσκοπος ανέλαβε τον ρόλο του εκπροσώπου της κυβέρνησης κυρίως για οικονομικά θέματα με κανά δυο υποδείξεις για την παιδεία. Συγκρατούμε επίσης την προοδευτική και ανθρώπινη θέση της Εκκλησίας της Κύπρου για τις παρένθετες μητέρες.  Αν και ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος δεν μίλησε για το εν λόγω θέμα εντούτοις μπορούμε να υποθέσουμε ότι αποκλείεται να έγινε τέτοια δήλωσε εν αγνοία του. Οπότε και για αυτό το τρολάρισμα  ο ηθικός αυτουργός πρέπει να θεωρείται ο Τόμης.  


Στην αρχή θυμήθηκε τον Χριστούλη, ο έχων δυο χιτώνας κτλ κτλ και μας είπε ότι θα τα μοιράσει όλα στους φτωχούς και να μην ανησυχούμε. Είδε κανείς την εκκλησία να υποθηκεύει τίτλους ιδιοκτησίας και να αγοράζει κρατικά ομόλογα; Οπότε τρολλάρισμα και εδώ.



Μετά την είδε επαναστάτης α λα Τσε Γκεβάρα, θα καλέσω τον λαό σε επανάσταση, διαδήλωση, σε κάτι τέλος πάντων και θα ηγηθώ του αγώνα. Η λέξη αγώνας προσφέρεται καλύτερα, λέμε για τον αγώνα της ΕΟΚΑ, και όχι για την επανάσταση. Εξ αλλου η λέξη επανάσταση είναι βρώμικη, έρχονται στο μυαλό συνειρμοί επικίνδυνοι. Στις επαναστάσεις καίγονται περιουσίες, κρεμάζονται βασιλιάδες, και εμείς αφού δεν έχουμε βασιλιά θα βουτήξουμε τον πρώτο που μοιάζει σε βασιλιά. 



Στην τελευταία του συνέντευξη στην Καθημερινή της 8ης Δεκεμβρίου 2013, ο Τόμης κτύπησε τα ρέστα του και μας είπε ότι όλοι είναι βλάκες και αυτός είναι ένας γίγαντας διάνοιας. Ως συνήθως δεν υπήρξε καμια συζήτηση για κάποιο θρησκευτικό ή εκκλησιαστικό θέμα, πλην φυσικά της μανίας του για τις επενδύσεις της εκκλησίας. Αν το ρωτήσει κανείς για το θέμα του filioque αυτός θα απαντήσει για τις μετοχές της ΛΟΕΛ.



Ουσιαστικά ο Αρχιεπίσκοπος είναι σαν τον Πρίγκημα Κάρολο της Βρετανίας, ο οποίος διακαώς επιθυμεί πολιτική εξουσία και δεν μπορεί να συγκρατηθεί με τίποτε για αυτό και ζαλίζει διάφορους υπουργούς με τις σκέψεις του και αυτοί τον ακούνε. Η μόνη διαφορά είναι ότι ο Κάρολος ενεργεί κρυφά. Ο δικός μας αλωνίζει τα ΜΜΕ και αμολά τρολιές από το πρωί μέχρι το βράδυ.  Ο Κάρολος φυσικά πρέπει να περιμένει μέχρι να αποβιώσει η μαμά του η οποία ως γνωστό πίνει αίμα παρθένων κάθε πανσέληνο και για αυτό θα ζήσει τουλάχιστον ακόμα 300 χρόνια, οπότε ο Κάρολος θα τρελαθεί. Θα στεφθεί βασιλιάς και θα έχει ήδη γεροντική άνοια. Ο Αρχιεπίσκοπος απέκτησε ήδη αυτό που ήθελε, αλλά τώρα που το πήρε δεν του αρκεί, και θέλει και άλλα. Μήπως ο κρυφός του πόθος είναι να γίνει αυτό;












Αλλά επειδή αυτό δεν μπορεί να γίνει, δυστυχώς για αυτό γεννήθηκε Χριστιανός, αναγκαστικά καταφεύγει στο γλυκό όπιο του τρολλαρίσματος.






Τόμη μεγάλε σε χαιρετούμε, τα κάνεις όλα for the lulz!